Apollo Victoria Geschiedenis

Het Apollo Victoria is ontworpen door het architectenduo E Warmsley Lewis en W.E Trent, en het theater werd op 15 oktober 1930 geopend als een superbioscoop en staat vermeld als monument.

De openingsfilm die op deze locatie in 1930 werd vertoond, was Old English, naar het toneelstuk van John Galsworthy. Maar de bioscoop was ook ontworpen voor pre-cinema podiumuitvoeringen, die voor de hoofdfilm werden opgevoerd.

Het ontwerp representeert een feeënpaleis onder het zeeoppervlak. Een krant schreef in die tijd: 'Ofschoon de kleurstelling van de tapijten en stoffering levendig genoeg is, wordt een wonderlijke impressie van koelte geboden door de zilverkleurige muren en groene belichting. De entree tot het auditorium is alsof men de kinderlijke voorstelling van een zeemeerminnengrot binnenloopt, of een onderaardse grot. Sierlijk vormgegeven pilaren staan aan beide zijden van het podium die naar boven toelopen in een oestervorm. De belichting achter deze kolommen verandert van zeegroen tot delicaat koraalroze.'

In de jaren dertig kwam geluidsversterking net om de hoek kijken, en er was weerstand tegen de trend van megabioscopen. Een verslaggever uit die tijd vroeg: 'The New Victoria Cinema is deze week geopend en 'biedt plaats aan 2000 mensen'. Maar zijn films van vandaag niet gebaseerd op de principes van gisteren? De stomme film was uitstekend geschikt voor een groot gebouw, maar, voor de 'talkies' -de films met geluid- werkt omvang in het nadeel, aangezien ze het spel onhoorbaar maken. Worden we teruggebracht naar de woordloze film omdat we grote gebouwen hebben neergezet; of dienen we kleine, intieme speelhuizen te bouwen zodat we van de talkies comfortabel kunnen genieten?'

De bioscoop sloot in 1975 voorgoed haar deuren en heropende in september 1980 als een plek voor live-muziek en optredens. Sindsdien heeft het onderdak geboden aan producties zoals The Sound of Music met Petula Clark in 1981, Camelot met Richard Harris in 1982, Dash met Wayne Sleep in 1983 en Fiddler on the Roof met Topol, ook in 1983.

In 1984 werden 1262 stoelen verwijderd voor een rollerskate-baan en het overgrote deel van het auditorium werd zwart geverfd voor de Andrew Lloyd Webber musical Starlight< Express, dat voor een onvoorstelbaar 7406 keer werd opgevoerd.

Sindsdien zijn grootschalige musicals het hoofdingrediënt van het theater geworden. In 2006 werd dit het thuis van de langverwachte Broadway-versie van Wicked. Deze productie, die nog steeds loopt, is nu een van de best verkochte muzikale theatershows van de afgelopen tien jaar.